DOSSIER – Nadhmi Auchi en de opmerkelijke Belgisch-Luxemburgse verankering

Nadhmi Auchi

130 bedrijven in 22 landen, samen goed voor 11.000 werknemers. Dat is naar eigen zeggen het imperium dat de Iraaks-Britse miljardair Nadhmi Auchi controleert. In België pompte hij jarenlang miljoenen in het verlieslatende slachthuis MFI van Gembloux. Jacques Planchard, wijlen gouverneur van de provincie Luxemburg en intimus van koning Boudewijn, was lange tijd bestuurder van het bedrijf. Nadhmi Auchi is een neef van wijlen Saddam Hoessein. In verschillende internationale rapporten wordt hij er van beticht zijn persoonlijk fortuin mee uitgebouwd te hebben op de witwascircuits van de voormalige Iraakse dictator, iets wat de nu 82-jarige Auchi altijd heeft ontkend. De band met België wordt in stand gehouden door de vroegere liberale toppoliticus Marc Verwilghen die bestuurder is van de holding GMH van Auchi.

In de jaren ‘90 bleef het slachthuis Meat and Food International (MFI) in Gembloux jaar na jaar de verliezen opstapelen. Toch bleef zijn eigenaar, Nadhmi Auchi, die verliezen elk jaar bijpassen. Niemand weet precies waarom. Ultiem ging MFI toch nog over kop. Maar het dossier MFI droeg wel de aandacht weg van zowel de Belgische militaire inlichtingendienst als van de staatsveiligheid. Auchi werd immers genoemd in verschillende intelligentierapporten als financiële handlanger van Saddam Hoessein.



We halen er twee van die rapporten uit. Via zijn financiële dochter International Company of Banking and Financial Participations (CIPAF) betaalde Auchi corruptiegelden bij twee Iraakse militaire bestellingen, zo blijkt uit documenten van de Italiaanse inlichtingsdiensten. 23 miljoen dollar zou als kick back zijn betaald bij de bestelling van oorlogsschepen door Irak bij de Italiaanse scheepsbouwer Cantieri Navali Riuniti. Tijdens de zogenaamde anti-mafia operatie “Mani Pulite” of ‘propere handen’ in 1993 bleek dan weer dat via Auchi 40 miljoen dollar geheime commissies werden uitbetaald voor de bouw van een Frans-Italiaanse oliepijplijn van Saoudi-Arabië naar Irak.

Auchi raakte in onmin met zijn neef Saddam Hoessein, riskeerde even in de gevangenis te belanden in Irak, vestigde zich te Londen meer bleef de inzet van een aantal internationale geheime diensten. Toch wist hij zich te stabiliseren en wel met het GH Luxemburg als uitvalsbasis. Hij werd aandeelhouder van de groep Paribas, een voorbeeld van de Franse vermenging van politiek en financiën met sterke wortels in België, nu onderdeel van BNP Paribas. Wellicht vanuit die invalshoek slaagde hij er in Jacques Planchard als gouverneur van de provincie Luxemburg voor zijn MFI-kar te spannen als bestuurder van het bedrijf. Ook toenmalig CVP-sterkhouder Paul De Keersmaecker duikt even op in de raad van bestuur van MFI, maar die houdt het al snel voor bekeken. Toch wijst het op de netwerk kracht van Auchi.(Lees verder onder de foto)

Op de website van GMH is Marc Verwilghen nog steeds ondervoorzitter van de senaat, een mandaat dat hij al in 2010 neerlegde.

De man loopt graag te koop met zijn politieke contacten. Dat mag blijken uit de website van zijn holding General Mediterranian Holding (GMH). Daarop is Marc Verwilghen te zien naast onder meer Jacques Santer, de vroegere premier van het GH Luxemburg en vroegere voorzitter van de Europese commissie. Rond de eeuwwisseling bereikte Marc Verwilghen in België als minister van Justitie zijn populair hoogtepunt. Na de zaak Dutroux haalde hij meer voorkeurstemmen dan zijn premier en partijgenoot Guy Verhofstadt. Binnen zijn partij werd hij meer en meer beschouwd als een oncontroleerbaar populair risico. Zo werd hij stilaan afgevoerd naar de politieke uitgang. Hij keerde terug naar zijn advocatenkantoor waarin ook zijn zoon actief is. Bij GMH wordt hij nog steeds voorgesteld als Belgisch senator en ondervoorzitter van de senaat, een mandaat dat hij in 2010 neerlegde.

In december 2014 werd hij benoemd tot directeur van The European Azerbaijan Society (TEAS) Benelux, een Azerbeidzjaanse lobbyorganisatie, opgericht in 2008, met hoofdzetel in Londen en kantoren in Bakoe, Parijs, Berlijn, Istanboel en Brussel. Wanneer bleek dat ruim 2,5 miljard dollar van het Azerbeidzjaanse regime werd witgewassen via vier bankrekeningen in Estland kwam zijn positie onder druk. In 2017, Verwilghen was toen 65, nam hij ontslag bij TEAS. Verwilghen is dezer dagen weinig gediend met de media aandacht voor zijn persoon, zeker al als om het GMH gaat.  (Lees verder onder de foto)

Jean-Claude Juncker

Hij bleef dus wel bestuurder bij GMH. Dat zijn baas Nadhmi niet bang is van enig politiek gepositioneer, mag ook blijken uit het dossier Sandstone. Deze Luxemburgse private inlichtingendienst werd in 2008 opgericht door Frank Schneider en zijn vroegere baas Marco Mille. Samen stonden ze daarvoor aan het hoofd van de Luxemburgse inlichtingendienst. Een dossier van illegale telefoontap in 2007 nekte hun overheidscarrière. Die telefoontap zou zijn ingedekt door de toenmalige Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker. Die hield de eer aan zichzelf en diende in 2013 zijn ontslag in als premier. Een jaar later werd hij voorzitter van de Europese commissie, de belangrijkste Europese machtspositie. Schneider en Mile hadden op dat moment al Sandstone opgericht, met kapitaal versterkt door Nadhmi Auchi en GMH. Auchi heeft zich ondertussen uit het bedrijf teruggetrokken. (Lees verder onder de foto)

Barack Obama

GMH profileert zich nu in eerste instantie als een vastgoedbedrijf. Koninginnenstuk is het hotel Le Royal in het GH Luxemburg als toonbeeld voor een hele serie hotels in de GMH portefeuille. Daarnaast is de groep eigenaar van de “78”, een terrein van 25 hectare in het zuiden van de stad Chicago. Het gaat om één van de grootste bebouwbare sites van de stad waar Barack Obama zijn thuisbasis heeft. In 2008 werd Auchi gelinkt aan Tony Renzo, één van de eerste financiers van Barack Obama die daarna in moeilijkheden kwam met het Amerikaanse gerecht. Advocaten van Auchi slaagden er in artikelen waarin hun cliënt samen werd genoemd met Renzo te laten verwijderen uit de kranten de Guardian, de Observer en de Telegraph en uit de New Statesman.

In 2018 verkocht GMH het Luxemburgse kantoorcomplex Continental Real Estate Company, goed voor 10.000 m² kantoren, aan de vastgoedgroep Baltisse van de Belgische miljardair Filip Balcaen. In het gebouw is ook de hoofdzetel gevestigd van GMH. Baltisse moet het complex nu renoveren.