De West-Vlaamse producent van diepvriesfrieten Agristo kon zijn omzet vorig jaar optrekken van 461 naar 559 miljoen euro. In 2017 bedroeg die omzet nog maar 350 miljoen euro. Die groei heeft alles te maken met een nieuwe productie-eenheid waarin de eigenaarsfamilies Wallays en Raes 150 miljoen euro investeerden. Die nieuwe fabriek staat in Wielsbeke op een vroegere site van de groep Unilin. Agristo kon vorig jaar met een cash flow van 78 miljoen euro (47 miljoen in 2018) een netto winst boeken van 26,7 miljoen euro (16,8 in 2018). Maar die opgebouwde buffer zal nodig zijn. Samen met marktleiders Clarebout Potatoes en Lutosa (McCain) kijkt Agristo met Corona aan tegen een mogelijk verliesjaar in 2020. De twee families zien hun globaal vermogen alvast stijgen van 207 miljoen euro naar 379 miljoen euro. Meteen springen ze daarmee van de 117de naar de 62ste plaats in onze ranglijst.
Halfweg de jaren ’80 van de vorige eeuw zette Luc Raes samen met Antoon Wallays in Harelbeke het aardappelverwerkend bedrijf Agristo op poten. Raes en Wallays droegen de leiding van het bedrijf in 2018 over aan hun kinderen Hannelore Raes en Filip Wallays, beiden dertigers. Agristo stelt momenteel bijna 900 mensen tewerk. Vorige zomer overleed Luc Raes in Namen tijdens een ongeval met koetsen. Hij werd 67 jaar.
De tweede generatie koos resoluut voor groei. Filip Wallays en Hannelore Raes willen op korte termijn 10 % van de wereldmarkt van diepvriesfrieten bezetten. Dat is 3 keer zoveel als vandaag. Maar dat is volgens hen nodig om te overleven. De nieuwe fabriek in Wielsbeke, een site van 25 hectare, moet daartoe bijdragen. Wielsbeke is nu al goed voor een productie van 100.000 ton frieten per jaar. De groep beschikt over 4 sites, Harelbeke, Wielsbeke, Nazareth en het Nederlandse Tilburg, die samen goed zijn voor 604.000 ton afgewerkte producten. In Wielsbeke kan de capaciteit nog worden opgedreven. In de oudste site in Harelbeke daarentegen kijkt het bedrijf aan tegen een aanhoudend protest van buurtbewoners wegens overlast.
Filip Wallays ziet twee redenen voor het soms omstreden succes van diepvriesproducten: de kwaliteit van het productieproces, diepvries evenaart vers, en de drang van de consument naar convenience of gemak bij de bereiding van maaltijden. Beide managers-eigenaars willen het bedrijf alvast familiaal houden. Dat werd verankerd in een familiaal charter in 2009. “De bedoeling was vooral om duidelijke afspraken te maken om de continuïteit van het bedrijf te kunnen garanderen, zegt Hannelore Raes. Eén van die afspraken luidt: het belang van het bedrijf heeft altijd prioriteit op het belang van de familie. In zo’n charter is het ook belangrijk om goede afspraken te maken binnen de familie. In tegenstelling tot andere bedrijven, is de volledige tweede generatie hier actief aan boord, zowel in een directiefunctie als in de raad van bestuur. Eén van de afspraken luidt ook dat onze partners niet in het bedrijf kunnen komen. En wat de opvolging betreft, zijn de spelregels voor de kinderen ook nu al duidelijk omschreven.”
