UPDATE – VOETBALGELD – Hoe de beursgang van Club Brugge de pad in de korf van Bart Verhaeghe dreigt te worden

Er was eens een prinses die voor eeuwig leek te slapen. Een mooie prins kwam langs en verzorgde de prinses 14 jaar lang. Hij stuurde iedereen weg uit de kamer, ververste de lakens en fluisterde in haar oor: “Binnenkort koop ik je een nieuwe slaapkamer.” Waarop hij haar kuste op de wang, denkende dat ze nu wel wakker zou worden. Maar op slag veranderde de prinses in een pad die meteen in de de korf van de prins sprong, niet van plan daar nog uit te komen. Dat is wat projectontwikkelaar Bart Verhaeghe dreigt te overkomen met de beursgang van zijn voetbalploeg Club Brugge. De beursintroductie van Club Brugge, die 50 tot 70 miljoen euro extra moest bijschrijven op de bankrekening van Bart Verhaeghe, is uitgesteld. Was de prinses dan toch niet zo mooi? Of was de kus van de prins meer een judaskus dan een liefdeskus?



De beursintroductie van Club Brugge, 14 jaar terug overgekocht door Bart Verhaeghe, was eigenlijk al gestart onder een slecht gesternte. Berichten, waaronder onze eigen berekening, dat Club 200 miljoen waard was, werden onmiddellijk gecounterd met tegenberichten dat Club het dubbel waard was, liefst 400 miljoen euro. Wanneer bleek dat de West-Vlaamse voetbalploeg zichzelf voor 230 miljoen euro wou verkopen moest dat dan ook doorgaan voor een koopje.

Maar meteen bleek dat Club Brugge niet zichzelf verkocht, maar wel haar eigenaar Bart Verhaeghe en zijn CEO Vincent Mannaert. Zijn verkochten immers enkel eigen bestaande aandelen. Club zou dus zelf niets incasseren bij de beursgang waarvan enkel de bestaande aandeelhouders beter werden. Die beursgang werd nog een stuk minder aantrekkelijk wanneer bleek dat Club Brugge de komende jaren geen dividend zou uitkeren. Beleggers zouden dus niet delen in de toekomstige winst van de ploeg. De bestaande aandeelhouders zouden ook via dubbele stemrechten alle beslissingsmacht over de ploeg behouden. De aandelen van Club Brugge verwerden daardoor een beetje tot sjaals met de clubkleuren. Goed om in de winter aan te doen, in de hoop dat het niet te hard gaat vriezen.

Institutionele beleggers hebben geen boodschap aan dit soort geromantiseerde voetbalverhalen. Dat is goed voor de perceptie en de media. Bankiers kijken naar cijfers. En ook die waren eigenlijk niet zo goed. Inkomsten uit mediarechten en verkoop van voetballers zijn onzeker. Een schaalvergroting naar een Bene-liga is onzeker. De bouw van een nieuw stadion is nog onzeker. Er hangt nog steeds een schaduw van illegale witwaspraktijken boven het Belgisch voetbal. Kortom, veel onzekerheden waarop een bankier niet wil inzetten. En dus zelfs geen 200 miljoen euro waard.

Het is voorlopig niet duidelijk of het uitstel van de beursintroductie ook afstel wordt. De kosten voor de hele beursoperatie komen alvast terecht in de boekhouding van de Club en niet bij de aandeelhouders die hun aandelen gingen te gelde maken. Misschien ligt daar wel de knoop van het verhaal.

UPDATE

Volgens het prospectus bedraagt de kost voor de beursgang 7,2 miljoen euro, waarvan 2,2 miljoen euro ten laste van de voetbalclub en 5 miljoen euro op conto van de verkopende partij, in belangrijke mate Verhaeghe zelf. Maar ook hier zit een addertje onder het gras. Die 5 miljoen wordt enkel betaald indien de plaatsing door gaat, wat dus niet het geval is. Die 5 miljoen zijn zogenaamde inschrijvingskosten voor de banken die zich borg stellen bij de beursgang. Komt die beursgang er niet dan beperken de kosten voor Verhaeghe zich tot 75.000 euro per borgsteller en dat zijn er 4. Het gaat dus om 300.000 euro in totaal.