We schrijven 28 september 2012. De vroegere Britse geheim agent Nick Day schrijft een fax van 5 pagina’s waarin hij uitlegt hoe via een fluistercampagne BBI-inspecteur Karel Anthonissen zal worden geassocieerd met extreem rechts. Opdrachtgever van Nick Day is de Belgische prins Henri de Croÿ. Anthonissen voert op dat moment een diepgaand onderzoek naar het witwascircuit van kasgeldvennootschappen dat de Croÿ heeft opgezet. Het opzet van de prins is duidelijk: Anthonissen destabiliseren en zo meteen het hele onderzoek naar de haaien helpen. Ultiem zal hij zijn plan niet uitvoeren. In 2015 lonkt immers de vrijspraak voor de prins wegens verjaring na 17 jaar obstructie te hebben gevoerd voor de rechtbank.
Het zijn Franse journalisten van Radio3 die de fax van Nick Day en zijn spionagebedrijf “Diligence” konden inkijken. Day suggereert dat een Brussels detectivebureau de banden moet nagaan tussen Anthonissen en extreem rechts. Volgens Day profileert Anthonissen zich als “gauchiste” maar in werkelijkheid is hij een rechtse onderkruiper die schrijft in het ondertussen ter ziele gegaan weekblad ‘tScheldt. Day zegt dat zijn informatie bevestigd is door “een hoge politieke bron”, zonder weliswaar een naam te noemen. Bedoeling is “een drietal rokende pistolen” te vinden en die te ventileren in een aantal nieuwswebsites. Hij suggereert verder een tweetalige eigen website op te zetten onder de naam Le siffleur/De fluisteraar en daarin de bagger tegen Anthonissen te droppen.
Nog volgens het Franse onderzoek vindt Nick Day een handlanger in Martin du Bois de Vroylande, een vriend van Henri de Croÿ. De 61-jarige du Bois is lid van Ecolo in zijn thuisgemeente Elsene en omschrijft zichzelf als “internationaal journalist”. In België vinden we hem terug in twee vzw’s: Monomam’s & dads en Relais Enfants-Parents. De eerste laat zich in met alleenstaande ouders, de tweede met de opvang van kinderen waarvan de vader in de gevangenis zit. In een document waarin de strategie tegen Anthonissen wordt onderschreven, eindigt du Bois als volgt: “Hij (Anthonissen) is een mol die geïnfiltreerd is in het hart zelf van de federale Belgische staat”. (Lees verder onder de foto)
Voor zover nodig ontkent Anthonissen zelf alle banden met extreem rechts. Het profiel van de geviseerde BBI-topman is gekend. Hij leunde een tijd aan tegen Agalev, de voorganger van Groen, en publiceerde in verschillende media waaronder Groen en de nieuwssite Apache. ‘tScheldt was een kritisch en satirisch weekblad waarin ook onder meer Jean-Marie Dedecker publiceerde. Anthonissen heeft verder altijd konsekwent vastgehouden aan zijn spreekrecht als ambtenaar.
Het plan van de Croÿ zou geen uitvoering kennen. De prins verlegde ondertussen zijn thuisbasis vanuit Zwitserland naar Dubaï. De Franse journalisten konden de hand leggen op een harde schijf met duizenden namen van klanten en data van de Croÿ. We legden eerder al uit hoe zijn witwascircuit in elkaar zit. U kan hier alle details daarover lezen.
