27 december 2001, Rotterdam. Beaulieu-stichter Roger De Clerck schenkt voor ruim 40 miljoen euro aandelen aan zijn kinderen Luc, Francis, Ann en Dominiek. Niet aan zijn oudste zoon Jan De Clerck en niet aan zijn oudste dochter Mieke. Het gaat om een strategisch belang in de grondstoffenpoot, de cash koe van de Beaulieu groep. De notaris leest de akte voor. De sfeer is geladen en gespannen. De schenking zal, zo maakt de notaris duidelijk, worden herroepen wegens ondankbaarheid als de kinderen een ‘aanslag op het leven’ van de schenker zouden plegen, zich schuldig zouden maken aan ‘mishandelingen, misdrijven of grove beledigingen’ of als zij ‘levensonderhoud’ aan de schenker zouden weigeren. “Boer Clerck” heeft zijn kinderen altijd geleerd om concurrenten van elkaar te zijn. Dat was een harde opvoeding die eindigde in harde disputen. Tot op vandaag. Via de ‘afkoopwet’ zoeken de kinderen De Clerck te ontsnappen aan het einde van de rechtsgang.
Vier jaar eerder. Eind 1997. Jan De Clerck en zijn echtgenote Martine Van de Weghe keren terug van de gevangenis waar ze 40 dagen in voorhechtenis hebben gezeten. Martine Van de Weghe zat er in dezelfde cel als Agnes Pandy die er van werd beschuldigd haar vader te hebben geholpen bij een vijfvoudige familiale moord. Het echtpaar De Clerck daarentegen was door de Brusselse onderzoeksrechter Bruno, Bulthé aangehouden op verdenking van fraude en schriftvervalsing. Wanneer het koppel aankomt aan hun riante villa in Waasmunster worden ze opgewacht door Roger De Clerck. Die komt niet om zijn zoon te troosten maar wel om hem de huid vol te schelden. Jan De Clerck had immers een schikking bereikt met de fiscus. En daarbij redelijk wat inkijk gegeven in de zwarte boekhouding van de groep. En dat kon er bij Roger De Clerck niet in. (Lees verder onder de foto)
Jan De Clerck betaalde voor zover bekend 55 miljoen euro aan de fiscus. Hij regelde zowel de historische fraude van zijn bedrijvengroep Domo als de fraude die hij zelf nog supplementair via voormalig bankier Ronny Verhoeven op Cyprus had georganiseerd. En hij brak meteen met zijn vader. En daarmee ook met alle media aandacht, zo hoopte hij. “De hele affaire rond financieel gesjoemel en wanordelijk vermogensbeheer beschouw ik als lasten uit het verleden die ik heb meegeërfd. Het was een harde les, ik ga nu mijn eigen weg.” zo zei hij daarover.
In 2007 incasseert Boer Clerck een nieuwe tegenslag, dit keer in de Verenigde Staten. In de VS wou hij de grootste tapijtenproducent worden. Hij rekende daarvoor op zijn schoonzoon Carl Bouckaert en zijn voormalige echtgenote dochter Mieke De Clerck en hun bedrijf Beaulieu of America. Maar in 2007 pleitte het echtpaar schuldig aan fraude. Ze werden veroordeeld tot de betaling van 33,4 miljoen dollar. Beaulieu of America ging 10 jaar later over kop. Mieke De Clerck verbrak haar huwelijk en noemt zich nu naar haar moeder Mieke Hanssens. Ze brak met de familie De Clerck. (Lees verder onder de foto)
Dominiek De Clerck betaalde in 2011 25 miljoen euro en kocht zowel de historische bedrijfsfraude als zijn persoonlijke fraude af. Zijn broer Francis De Clerck, toen nog ceo van Beaulieu, reageerde furieus. De druk op Beaulieu om te schikken nam toe. Dat gebeurde ultiem eind 2016. Beaulieu betaalde in dat boekjaar 112 miljoen euro belastingen, waarvan naar schatting 50 miljoen te maken had met de historische fraude.
Meer recent, in 2018, werd Stefaan Colle, gehuwd met de jongste dochter Ann De Clerck, veroordeeld tot het betalen van 103 miljoen voor fraude bij wat ooit Beaulieu Nylon was. De veroordeling bestond hoofdzakelijk uit nalatigheidsintresten. Het bedrijf kon dat niet betalen en vroeg een gerechtelijke reorganisatie aan. Het opzet was om de oude firma met de belastingschuld failliet te laten gaan en de inboedel te verkopen. Colle kocht zijn fabriek terug voor 13 miljoen euro. Dat geld ging naar de fiscus.
In 2009 dienden Jan en Dominiek De Clerck een strafklacht in tegen hun familieleden, omdat die Beaulieu-aandelen onder elkaar verdeelden zonder hun twee broers te kennen. De belaagde familieleden riskeren de verbeurdverklaring van een belangrijk aandelenpakket in de Beaulieugroep en meteen celstraffen voor witwassen. Om daaraan te ontsnappen zoeken ze nu een oplossing via een betaling van een minnelijke schikking binnen de zogenaamde ‘afkoopwet’.
