Indien alles zonder problemen verloopt, zal de Antwerpse vermogensbeheerder Merit Capital deze zomer nog worden overgenomen door de groep Netoil. Die laatste is de family office en meteen ook het investeringsvehikel van de nu 81-jarige Libanese financier Roger Tamraz. Tamraz legde een nogal avontuurlijk parcours af als investeerder. In 1990 wou hij via Jean-Pierre Van Rossem en die zijn beursmodel Moneytron de Zwitserse bank Duménil-Leblé Banque Suisse overnemen, een operatie die Van Rossem nooit kon afronden. Een nieuwe publicatie in het Staatsblad leert ondertussen dat Merit Capital zelf voor 51 % in handen is van de vermogensbeheerder Duet Group en Henry Gabay terwijl de Nederlandse miljonair Johannes Tops 24,5 % controleert, evenveel als Leopold De Backer, de vader van de vroegere liberale minister Philippe De Backer.
Roger Tamraz mag dan al een avontuurlijk parcours hebben afgelegd, hetzelfde kan ondertussen ook stilaan worden gezegd van Merit Capital die als vermogensbeheerder goed is voor 1,2 miljard euro belegd kapitaal. Pakweg 10 jaar terug was Merit Capital nog een liberale vermogensbeheerder met wijlen Jacky Buchmann als aandeelhouder. Buchmann was niet enkel liberaal politicus en ondernemer maar ook fervent paardenliefhebber. Dat legde meteen de band met Leopold De Backer en Johannes Tops, een band die zich ook uitstrekte naar de Nederbelg Leon Melchior en zijn bekende stoeterij Zangersheide in Lanaken.
In die jaren zag Merit Capital heel wat managers passeren die verbonden waren met liberale politici, zoals Bart Turtelboom, de broer van de vroegere minister Annemie Turtelboom. Maar ook politici zelf zoals de vroegere EU-commissaris Karel De Gucht. Nog in die periode kwam de vermogensbeheerder in fiscaal gevaarlijk vaarwater terecht. De vroegere BBI-topman Karel Anthonissen omschreef Merit ooit als “Optima-bis”, verwijzend naar de gevallen bank van Jeroen Piqueur. Wanneer Merit er niet in slaagde een Luxemburgs statuut van vermogensbeheerder te verwerven, kwam de groep in het oog van de toezichthoudende Belgische Nationale Bank. Daarop verdwenen de meeste liberale politici uit beeld. In 2018 kwam het bedrijf in handen van de vermogensbeheerder Duet van Henry Gabay. Wanneer die laatste zelf vorig jaar in opspraak kwam in het Cum Ex belastingschandaal, iets waarvan Gabay zelf de betrokkenheid altijd ten stelligste heeft ontkend, kwam de naam van Netoil op de proppen als nieuwe kandidaat overnemer van Merit Capital.
Momenteel wordt een dossier ter zake voorbereid dat half mei moet worden overgemaakt aan de Nationale Bank. Die heeft dan 60 dagen tijd om zich uit te spreken over de overname. Het is de bedoeling van Netoil om Merit Capital onder te brengen in een lege beursschelp die noteert op een Scandinavische aandelenmarkt. (Lees verder onder de foto)
Netoil heeft zijn zetel in Dubai en is in handen van de 81-jarige Roger Tamraz. Eind de jaren ‘80 controleerde Tamraz een kleine imperium aan belangen in banken en bedrijven waaronder de olie multinational Tamoil. Maar Tamraz wou meer. Hij wou president worden van Libanon. En daarmee overspeelde hij zijn hand. Binnen het politiek en militair verkavelde Libanon vond hij als maronitisch christen niet voldoende steun in Beiroet. Meer zelfs, hij werd het onderwerp van een gerechtelijk onderzoek naar mogelijke bankfraude van 150 miljoen dollar via zijn Libanese bank Almaschrek. Daarop vond Tamraz het aangewezen om in stilte onder te duiken en zich enige tijd gedeisd te houden. (Lees verder onder de foto)
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Tamraz kon terugvallen op een uitgebreid politiek netwerk gaande van Dubai over de Amerikaanse president Bill Clinton tot de Congolese politieke leiders. In 1990 werkte Tamraz aan zijn terugkeer in Europa. Toch bleef hij voorzichtig en discreet. Hij wou die terugkeer zo anoniem mogelijk houden. Hij werkte daarvoor een schema uit dat zou lopen over Moneytron en Jean-Pierre Van Rossem. Het was de Brusselse eigengereide financieel expert wijlen Albert Mahieu die Moneytron introduceerde bij Tamraz als mogelijk perfecte dekmantel voor het uitvoeren van financiële transacties. Eerst kocht Tamraz via offshore structuren de kleine Duitse vermogensbank Carl M. Götte met zetel in Keulen. Bedoeling was dat Moneytron op zijn beurt eigenaar of aandeelhouder zou worden van Götte. Daarna zou de Duitse bank in Zwitserland de bank Duménil-Leblé Suyisse overnemen om van daaruit verder te groeien met bankovernames in de Verenigde Staten en het Midden-Oosten. Moneytron en Van Rossem moesten al dan niet zelf of met geld van Tamraz 68 miljoen dollar op tafel leggen voor de overname van Carl M. Götte, iets wat nooit zou gebeuren. Blijkbaar kon Van Rossem zijn afspraken met Tamraz niet hard maken. Waarop de Libanese financier Moneytron achterliet voor wat het waard was en andere wegen opzocht.
