De West-Vlaamse ondernemer Christian Dumolin heeft een overgedragen verlies van 44 miljoen euro in zijn vennootschap Koramic Finance Company afgeboekt via een vermindering van zijn kapitaal. Daarmee wordt definitief een punt gezet achter een oud en lang aanslepend mislukt verhaal van Vlaams durfkapitaal. De verliezen werden immers opgebouwd als gevolg van een mislukte investering in het bedrijf Lamitref, een producent van koperdraad. Dat verhaal dateert van eind de vorige eeuw, wanneer een aantal op dat moment succesvolle Vlaamse ondernemers de durfkapitalist Lessius oprichtten. Dat verhaal werd aangekondigd als een bestseller met Nobelprijsallures, maar kwam eigenlijk nooit verder dan een stationsroman, zo schreef het magazine Trends in 2005.
Lessius gaat eigenlijk terug tot eind de jaren ‘80 wanneer de Italiaanse ondernemer Carlo de Benedetti op zijn eentje de Generale Maatschappij probeerde over te nemen. Die holding was ooit het industriële pronkstuk van conservatief Franstalig België maar was doorheen de jaren stilletjes in slaap gewiegd. “Addio il belgio di papà’” of “Gedaan met de oude Belgische structuren” zo titelde Trends in 1988 met de komst van ‘raider’ de Benedetti. Een clubje Vlaamse ondernemers zou daar op initiatief van advocaat Louis Verbeke proberen munt uit te slaan. De initiatiefnemers stelden vast dat het Franstalige establishment in België aan de touwtjes bleef trekken, terwijl de Vlamingen wel geld hadden maar verzwakt waren door gebrek aan samenwerking. Een dertigtal ondernemers volgden Verbeke in 1988. Daarbij succesvolle namen op dat moment zoals handdoekproducent Marc Santens, bouwondernemer Van Roey, Emmanuel Van Thillo, neef van Christian Van Thillo en op dat moment beheerder van de bank Spaarkrediet, Fernand Huts van Katoen Natie, Jean-Jacques Sioen, de familie Van Milders, toen nog Carestel nu The Flying Group, Paul Janssen van Janssen Pharmaceutica, distributeurs Luc Geuten en Leon Seynaeve van Mitiska, Piet Van Waeyenberge (De Eik), de familie Sabbe en Luc De Bruyckere op dat moment CEO van vleesproducent Ter Beke. (Lees verder onder de foto)
Echt succesvol werd Lessius echter nooit. Dat bleek zeker wanneer het bedrijf zich financieel veel te zwaar engageerde in de Hemiksemse producent van koperdraad Lamitref. Christian Dumolin kwam in 1990 binnen bij Lessius en zou het dossier Lamitref naar zich toe trekken. Toch werd Lamitref nooit een succesverhaal, in tegendeel. De producent van koperdraad vond geen industrieel antwoord op de concurrentie uit lage loon landen. Dat werd nog erger na een mislukt overnameverhaal in Oost-Europa. Lessius bleef op de sukkeltoer tot één van de investeerders, de staal- en horeca ondernemer Eddy Vermeersch, de kat de bel aanbond in 2005 en het topmanagement van Lessius openlijk aanviel en klacht indiende tegen het bedrijf.
Ultiem werd Lessius opgedoekt. Dumolin bleef achter met de historische erfenis van Lamitref die hij onderbracht in de holding Kovanco. Die sleepte het historisch verlies van 45 miljoen euro mee. Lamitref herstelde langzaam en hervormde zich tot Lamifil, een bedrijf dat nu hoogwaardige electriciteitskabels produceert. Lamifil behoort nog steeds de bedrijvengroep van Christian Dumolin. Kovanco werd herdoopt in Koramic Finance Company, kreeg een nieuw kapitaal mee van om en bij 100 miljoen euro en is nu een investeringsmaatschappij in beursgenoteerde bedrijven.
“Lessius is niet volledig het succes geworden waarop we aanvankelijk hoopten.”, zo zei Dumolin daarover in 2005. “Lessius was initieel een goed idee. Een rits Vlaamse, jonge, dynamische ondernemers richtten samen een investeringsbank op. Alleen was de financiële ondersteuning van Lessius niet meteen hun topprioriteit, omdat ze de handen vol hadden met hun eigen bedrijven. Ook de schaalvergroting waarnaar Lessius op zoek was, is er nooit gekomen.”
