Audrey van Ham heeft de Nederlandse erotiekwinkelketen Christine le Duc verkocht aan de Eric Idema, de Nederlandse eigenaar van de keten EasyToys. Christine le Duc exploiteert vijf erotiekwinkels in Nederland. Waar valt u ons nu mee lastig, hoor ik u denken. Audrey van Ham is de echtgenote van Erwin Cok, de zoon van Gerard Cok. Die laatste, in een vorig leven ooit gestart als bankdirecteur van de Slavenburgbank in Sluis, maakte fortuin met de Duitse pornogigant Beate Ushe. Wanneer die in 2017 failliet ging, hield de familie Cok daar onder meer de keten Christine le Duc aan over. De hele familie Cok vestigde zich ondertussen in Knokke. Gerard Cok heroriënteerde zich naar vastgoed en naar de beurs van Brussel. Zo is hij onder meer via Iep Invest referentie aandeelhouder van het beursgenoteerde vastgoedfonds Accentis. Nu zijn schoondochter Christine le Duc verzilvert, lijkt de familie haar porno verleden achter zich te laten.

Verder lezen…

Het is onbegrijpelijk dat verzekeringsmaatschappijen, die zich naar hun klanten toe steevast beroepen op de eigendomsbewijslast vooraleer schadevergoeding uit te keren, hun klanten nog steeds niet verplichten om hun woning digitaal te documenteren op een platform in de cloud. Het zou heel wat ellende en paniek vermijden mochten ze dat wel doen.

Verder lezen…

De Zwitserse producent van textielmachines Rieter gaat dan toch geen strafklacht indienen tegen zijn Belgische bestuurders Luc Tack en Stefaan Haspeslagh. Tack en Haspeslagh hebben wel met onmiddellijke ingang ontslag genomen uit de raad van bestuur van het Zwitserse bedrijf. Rieter beschuldigde de twee Belgen ervan hun geheimhoudingsplicht als bestuurder te hebben geschonden. Aanleiding was de overname van het in Shanghai genoteerde bedrijf Saurer door Rieter. Luc Tack is de eigenaar van de textielmachineproducent Picanol. Zowel Rieter als Saurer zijn specialisten in machines voor spinnerijen. Volgens de Zwitsers zouden Tack en Haspeslagh, toplui van de Belgische fabrikant van textielmachines Picanol dat tevens een minderheidsbelang heeft in Rieter, interne informatie van de raad van bestuur hebben gebruikt om te concurreren met een eigen bod. Dat laatste werd door de Picanol-toplui met klem ontkend.

Verder lezen…

Het bedrijf Scabal, wereldvermaarde specialist van maatkledij en kwaliteitsstoffen, zag zijn omzet vorig jaar terugvallen van 24 op 15 miljoen euro. Vanzelfsprekend ligt corona daarvan mee aan de basis. Maar veel belangrijker voor de confectioneur was de beslissing om de Duitse atelier Tailor Hoff in Saarbrücken te sluiten en de productie te verleggen naar Portugal. Dat kostte Sacabal in 2019 al een minwaarde van 15 miljoen euro. Vorig jaar werd nog eens een reserve aangelegd van 3 miljoen euro voor de liquidatie. Eind oktober vorig jaar sloot Tailor Hoff definitief de deuren. 130 gespecialiseerde naaisters verloren hun job. De consternatie in de Duits-Franse regio was groot, vooral omdat de productie binnen Europa verschuift. Scabal is in handen van de Belgische familie Thissen. Die ziet haar vermogen terugvallen van 41 naar 27 miljoen euro. Het feit dat Scabal elke Belgische Olympische atleet een op maat gemaakt pak mocht leveren, kon dat leed niet verzachten.

Verder lezen…

De keukeninterieur ontwerper èggo opent, wanneer alles goed gaat, in november een eerste winkel in Riyad, de hoofdstad van Saoudi-Arabië. Eggo is voor 54 % in handen van de Naamse familie Taminiaux. De keten zag in 2007 het levenslicht, toen nog onder de naam Euro Center. Nu noemt de groep zich leider op de Belgische markt, vorig jaar goed voor 19.000 ontworpen keukens. Die worden aan de man en vrouw gebracht via 62 winkels, goed voor een omzet van 145 miljoen euro. De Duitse keukengroep Nobilia controleert 46 % van èggo. Dat stimuleert mee de internationale expansie. In Spanje opende de groep al 12 winkels. Eén is er in Dakar, Senegal, waar het bedrijf via de stichting Ellëg ook opleiding voorziet in eigen scholen. Na Saoudi-Arabië volgen eventueel nog winkels in Egypte en Qatar. De familie Taminiaux komt onze ranglijst binnen met een vermogen van 35 miljoen euro. U leest hier het verhaal van de familie Taminiaux.

Als we de Tijd mogen geloven, wat we meestal doen, stuurde Perrigo een kort persbericht de wereld in omtrent het oordeel dat de arbitragecommissie Cepani velde over de verkoop van Omega Pharma door Marc Coucke en het investeringsfonds Waterland. Zoals steeds maken de Amerikanen er niet veel woorden aan vuil en gaan ze snel naar de essentie. Volgens Perrigo oordeelt de arbitragerechtbank dat de Amerikaanse farmareus door Marc Coucke en Waterland “opzettelijk misleid werd, door middel van frauduleuze handelingen en nalatigheid.” Perrigo wil dat het geld van Coucke & co. binnen de 30 dagen op zijn bankrekening staat. Zo niet dreigt de deurewaarder.

Verder lezen…

Was het strategie? Of gewoon perceptie? Een Amerikaans bedrijf eist 1,9 miljard euro terugbetaling van twee verkopende partijen, in deze Waterland en Marc Coucke, en ‘krijgt slechts’ 266 miljoen euro. ‘Coucke wint’ titelden populaire kranten. Hij moet ‘slechts’ 130 miljoen betalen, bijna een belachelijk bedrag. Een weekend later is de sfeer al iets nuchterder. Perrigo ‘krijgt’ niets, het ontvangt een stukje terug van wat het al betaald heeft. Coucke en Waterland zijn wel veroordeeld voor misleiding. Of oplichting? Of fraude? Marc Coucke is enkel verantwoording verschuldigd aan zichzelf, zijn gezin en zijn bankiers. Waterland werkt met het geld van vermogende families. Perrigo wordt in de VS achtervolgd door kleine aandeelhouders die zich nu terecht bedrogen voelen door de te dure aankoop van Omega Pharma. Een arbitrage is geheim. Zolang de betrokkenen niets zeggen. We zullen zien.

Verder lezen…

In Golden Real Estate neemt vastgoedexpert Ignace Meuwissen u mee achter de schermen van de markt van luxevastgoed. U krijgt een exclusieve inkijk op het hoe, wat en waarom van luxevastgoed. Zoals alles wat met geld heeft te maken, wordt ook het aspect van luxevastgoed met een subjectieve marketing saus overgoten.

Meuwissen toont u die markt zoals hij is, zonder saus erop.

Vanaf 6 september, elke maandag op De Rijkste Belgen 

Marc Coucke en het kapitaaldurffonds Waterland moeten 266 miljoen euro betalen aan het Amerikaanse bedrijf Perrigo. Dat is het verdict dat het arbitragecentrum Cepani heeft geveld in de zaak Omega Pharma. Coucke en Waterland verkochten dat bedrijf eind 2014 aan het Amerikaanse Perrigo voor 3,8 miljard dollar. In 2016 stelde Perrigo dat het bedrogen was in de aankoop. De Amerikanen beschuldigden Coucke en Waterland dat ze de cijfers van Omlega Pharma hadden vervalst. Ze eisten daarbij een terugbetaling van 1,9 miljard euro. Nu blijkt dat Cepani beide verkopende partijen heeft veroordeeld tot betaling aan de Amerikanen van 266 miljoen euro, elk voor de helft. Details daarover zijn er nog niet. Het bedrag op zich is belangrijk. Maar belangrijker is het feit dat Coucke en Waterland zijn veroordeeld. Daaruit moet blijken dat ze in 2014 de cijfers van Omega effectief hebben vervalst. Wellicht volgen er nog juridische procedures in de zaak, maar ondertussen krijgt Marc Coucke wel het etiket opgekleefd van bedrieger.

Verder lezen…

Projectontwikkelaar Bart Verhaeghe heeft vorig jaar een minwaarde geboekt van 32 miljoen op het mislukte project Uplace in Machelen. Zijn centrale holding Lakesprings sluit 2020 af met een verlies dat net even groot is. Jarenlang boekte Uplace operationeel verlies maar werd het project boekhoudkundig niet afgeschreven. Nu dus wel. Op hetzelfde moment werd Uplace geboekstaafd als definitief verloren en ingeruild voor de miniversie ‘Broeklin’. Die leek wel haalbaar tot de Vilvoorde burgemeester Hans Bonte ook tegen Broeklin in mei dit jaar verzet aantekende en opnieuw voor vertraging zorgde. Wellicht komt Broeklin er nu pas midden 2023. Vraag blijft in welke mate het team van Bart Verhaeghe alsnog juridisch kan terugvallen op een schadevergoeding bij de Vlaamse regering wanneer het hele dossier definitief verzandt.

Verder lezen…