Hoe kan je het vermogen in kaart brengen van de 56-jarige Roman Abramovich? Daar heb je eigenlijk een heel leger financiële spionnen en analisten voor nodig. Wanneer ze dat werk doen zullen ze regelmatig in België komen, maar vooral in Londen en Israël. De meest verwante zakenpartner van Abramovich is de Amerikaans-Russische miljardair Evgeny Markovich Shvidler, Eugène voor de vrienden. Het is moeilijk uit te maken wie wat bezit tussen die twee mannen. Wel duidelijk is dat Shvilder Joods is en aansluit bij een belangrijk Joods netwerk. De voetbalmakelaar Pini Zahavi is een belangrijke pion in dat netwerk. En dat brengt ons naadloos bij de vreemde voetbalploeg Moeskroen. Roman Abramovich, die zelf ook de dubbele Israëlische nationaliteit heeft, zoekt ondertussen rust op het Caraïbische eiland St Barth waar hij zijn investeringen stroomlijnt via de makelaar Christian Wattiau. Zijn 29-jarige zoon Arkadiy treedt ondertussen in de voetsporen van zijn vader. Die voetsporen zijn alvast goed bewaakt. De kinderen van Roman Abramovich komen nergens zonder lijfwachten. Elke dag volgen ze een andere route naar school.

Verder lezen…

We schrijven begin 2007. Toenmalig PS-minister van Defensie en later Kamervoorzitter André Flahaut regelt een Belgisch militair vliegtuig dat in Frankrijk de Rus Suleyman Kerimov gaat ophalen. De rijke Russische zakenman was enkele maanden daarvoor met zijn Ferrari gecrasht op de Promenade des Anglais in Nice. In de passagiersstoel zat Tina Kandelaki. De Russische glamoureuze tv-presentatrice kwam zo goed als ongehavend uit het wrak maar Kerimov was zwaar verbrand. Het Belgisch leger repatrieerde de man naar het militair hospitaal in Neder-over-Heembeek, bekend voor zijn expertise in brandwonden. Kerimov zou in België een goede voedingsbodem vinden. Hij rekruteerde een Belgische handlanger die niet alleen dure Rolex uurwerken kocht als diplomatieke post maar ook karakterdanseressen regelde voor privé feestjes van Kerimov in Frankrijk. De Belgische ambassadeur in Moskou regelde dan de visa voor die meisjes. En toenmalig financieel topman Maurice Lippens vond in Kerimov een gewillige investeerder die 700 miljoen euro pompte in zijn financieel noodlijdende bank Fortis. Of hoe een Russische oligarch met bravoure maar vooral met geld zich een weg koopt doorheen België en Europa.

Verder lezen…

1.275 miljard dollar. Dat is naar schatting de omvang van de Russische vermogens in handen van oligarchen die zijn geparkeerd op buitenlandse offshore rekeningen. 30 jaar lang al boekt Rusland jaarlijks een overschot op haar handelsbalans dank zij voornamelijk de uitvoer van grondstoffen en energie. Maar van die financiële overschotten is bijna niets terug te vinden op de officiële rekeningen van Rusland. Die massa aan buitenlands vermogen zou wel eens de achillespees kunnen zijn van het regime van Poetin. Maar zullen de buitenlandse mogendheden, met het Verenigd Koninkrijk voorop, het aandurven om die oligarchen aan te pakken en op die manier Poetin te verzwakken? De oligarchen zitten goed ingebed in enerzijds de offshore structuren en anderzijds in de bestaande netwerken van grote vermogens. De komende dagen laten we u kennis maken met enkele van die oligarchen en hun banden met België.

Verder lezen…

Niet zo goed dus. De modegroep FNG werd verplicht om het faillissement aan te vragen. Dat werd meteen ook uitgesproken door de rechtbank. Daarmee waren de pogingen mislukt om de Zweedse webwinkel Ellos alsnog te redden of te verzilveren. Ellos was het laatste operationele bedrijf onder de FNG vleugels, de modeholding die ooit werd opgericht door Dieter Penninckx en zijn echtgenote samen met Emmanuel Bracke. Het was precies de dure overname van Ellos die het financieel kaartenhuis FNG deed in elkaar storten. Het gerecht opende daarop een onderzoek tegen de drie FNG aandeelhouders naar mogelijke fraude. Penninckx belandde daarbij enkele weken in de cel. Ondertussen bleef hij wel nog meerderheidsaandeelhouder van de voetbalploeg KV Mechelen. Maar ook daar staat het financiële water hem aan de lippen. Een kapitaalverhoging van 5 miljoen euro doet zijn aandeel in de ploeg verwateren van 72 naar 45 %. Penninckx behoudt nog vijf van de 11 zetels in de raad van bestuur. Pogingen om één van die zetels zelf te bezetten, stuiten op hard verzet van de minderheidsaandeelhouders die eerst de afloop willen zien van het fraude onderzoek. Maar dat kan nog jaren op zich laten wachten.

Verder lezen…

De holding Lakesprings heeft zijn kapitaal via een uitkering verlaagd van 202 naar 182 miljoen euro. Lakesprings is de familiale holding van Uplace projectontwikkelaar en Club Brugge eigenaar Bart Verhaeghe. Nog in 2020 boekte Lakesprings een waardevermindering van 32 miljoen euro door op het project Uplace in Machelen. Na meer dan 20 jaar administratief en juridisch gevecht werd dat project voor de uitbouw van een winkelcentrum in Machelen afgevoerd en vervangen door het veel kleinere Broeklin.

Verder lezen…

De West-Vlaamse investeerder Pascal Vanhalst heeft het kapitaal van zijn Belgische investeringsholding Quva opgetrokken met 200 miljoen euro tot 700 miljoen euro. Nadat Vanhalst vorig jaar zijn 50 % belang in de Waregemse heftruckspecialist TVH verkocht, beschikt hij over meer dan één miljard liquiditeiten. Die is hij in versneld tempo aan het herinvesteren, hoofdzakelijk in industriële bedrijven. Zijn laatste operatie was de aankoop van een meerderheidsbelang in de PET-flessen producent Resilux. Nu heeft hij ook Kristien de Clercq benoemd tot bestuurder van Quva. De Clercq, 44 jaar, bouwde haar carrière op binnen de bank ING. Ze werd in november vorig jaar benoemd tot CFO van Quva.

Verder lezen…

Projectontwikkelaar Jan Van Geet kan een bruto dividend van 47 miljoen euro in rekening brengen, komende uit zijn beursgenoteerde groep VGP. Voor zijn mede aandeelhouder Bart Van Malderen, ook gekend van de luiergroep Drylock, loopt dat dividend op tot 28 miljoen euro. Samen controleren ze de meerderheid van VGP, een specialist in de ontwikkeling van logistieke parken. Vorig jaar boekte dat bedrijf een winst van 650 miljoen euro, een stijging van maar liefst 75 %. De uitgekeerde winst via dividenden stijgt met 87 % tot in totaal 149 miljoen euro. VGP kan meegenieten van het succes van e-commerce en de daaruit voortvloeiende nood aan meer lokale magazijnen.

Verder lezen…

De Antwerpse ondernemer Jonathan Berte heeft de private Stichting Robovision opgericht. Via de uitgifte van royeerbare certificaten moet die stichting de controle verankeren van Robovision, het Gentse start up bedrijf van Berte dat zich toelegt op de implementatie van artificiële intelligentie in robotsystemen. De ambitie van Bert is daarbij niet gering. Vooreerst sloot hij een converteerbare obligatielening af met drie partners. Het gaat daarbij om de investeerders AtlasInvest van de Nederbelg en oliemagnaat Marcel van Poecke, de holding Dovesco van Anthony De Clerck en PE Group van Stefan Yee. Op termijn wil Berte het kapitaal van Robovision introduceren op de beurs.

Verder lezen…

200 miljoen euro. Dat is het bedrag dat de Franse telecom ondernemer Xavier Niel betaalt aan de emir van Qatar, sjeik Abdullah bin Khalifa Al Thani, voor het in 1640 gebouwde Hôtel Lambert in Parijs. Meteen is dat een recordbedrag voor de aankoop van een residentieel pand in de Franse hoofdstad. Het vermogen van Xavier Niel wordt geschat op 8,8 miljard dollar. De ondernemer, eigenaar van de telecom groep Iliad, investeert al langer in Parijse herenhuizen. In 2012 betaalde hij om en bij 36 miljoen euro voor het hôtel Miramion. Volgens het agentschap Bloomberg wil hij in Hôtel Lambert een culturele stichting huisvesten.

Verder lezen…

Als media ondernemer schuwt Christian Van Thillo zelf de warme spots van die media. Hij beperkt zijn media optredens tot één gesprek per jaar over de resultaten van zijn bedrijf DPG die hem de status van miljardair hebben opgeleverd. Nu echter gebeurt het tegenovergestelde. Het nieuws dat Jacques Smeets, zijn rechterhand inzake alles wat redacties aangaat, in 2016 het bedrijf moest verlaten wegens seksueel grensoverschrijdend gedrag, brandt een gat in het tot nu toe kreukvrije imago van Van Thillo. De media ondernemer lijkt daarbij het kleed van slachtoffer aan te trekken. Concurrerende redacties verwijten hem hypocrisie. Zijn redacties schrijven opportunistisch over andere “me too” dossiers maar zwijgen zedig over hun eigen “me too” verhaal. 

Verder lezen…